24 Haziran “kakafoni”si ve/veya “Al hile ile aslan tutulur, güç ile fare / sıçan tutulmaz”?! Hayrullah Mahmud yazdı.

24 Haziran “kakafoni”si ve/veya “Al hile ile aslan tutulur, güç ile fare / sıçan tutulmaz”?!

Batı’dan gelen “Seçimleri erteleyin çünkü Avrupa kriterlerine uymuyor” beyanı ve/veya “Bombalı saldırılan artmasına tanık olabiliriz” ikazları ile eşzamanlı yükselen Ermenistan baharı.

“Kadife Devrim” ya da sokak kalkışması.

24 Haziran sandığı kapsamında “Nereye koşuyoruz, koşturulmak isteniyoruz?” sorusunun cevabı ayan beyan ortada.

“Acem Harp”.

Mayınlı arazinin ortasında, ABD ile Rusya, İsrail ile İran arasına sıkışmış, çekiştirilmekte olan bir Ankara realitesi.

“DEMOKRASİ GÜNEŞ’iMİZ”

“Doğanın iletişim dili matematik” ise “Perşembe’nin gelişi -her daim- Çarşamba’dan bellidir!”

Bu anlamda, Banu Avar’ın “Kaçın Demokrasi Geliyor” başlıklı kitap’ından birkaş satır:
Sayfa 74: CIA mensubu Henry Barkey, 2 Kasım 2012’da konuşmuştu:

“Kürtlere özerklik verin, yoksa büyük kentlerde isyan çıkar!”

Sayfa 81: Amerikan petrol şirketi Exxon, yıllar önce hazırladığı gizli raporda açıklamıştı. Fransız gazetesi Le Matin, bu raporu yayınlamıştı:

“2000 yıllarından itibaren dünya petrolünün ağırlık merkezi Arap ülkelerinden Latin Amerika, Afrika ve Türkiye gibi ülkelere kayacaktır.”

Sayfa 82: Amerikalı uzman David Philips’in “PKK raporu”ndan:

1- Güneydoğu’yu uluslar arası şirketlere açın!
2- Fırat – Dicle’nin suyunu özel bir yönetime açın!
3- Türkiye – Irak arasındaki sınırı kaldırın!
4- Kerkük’den elinizi, çekin!

Sayfa 83: Prof. Ergun Özbudun’un 2010’da açıkladığı “yeni anayasa” taslağında “devletin ülkesi ve ulusuyla bölünmez bütünlüğünü korumanın devletin amaç ve görevleri arasından çıkarılması” teklifi getiriliyordu. Profesör… “Ulus devletten eyalet sistemine geçişin önünde hiçbir engel kalmamalı” diyordu. (…) Amerikalı Türkiye uzmanı Henry Berkey, “Demokratik açılım, bu anayasa değişmeden yapılamaz” demişti.

İKİZ İHANET

Sayfa 84: 1922’de Amerikan Yüksek Komiseri Mark Bristol, Washington’a ilettiği raporda şu tespite yer vermişti:

“Kürdistan’daki zengin petrol yatakları nedeniyle yabancı entrikalar başlamıştır. İngiltere, Kürdistan’ı denetim altına almak için, Kürtleri Türklere karşı kullanmak isteyecektir.”

Sayfa 84: Eski ABD Başkanı Bill Clinton depremden sonra geldiği Türkiye’de, TBMM çatısı altında şu sözleri söylemişti:

“20. yüzyılın ilk 50 yılını Türkiye belirledi. 21. yüzyılın ilk 50 yılı da Türkiye’nin olacağı doğrultuda şekillenecek! Türkiye 21. yüzyılın kilit ülkesi!”

Sayfa 100: İsrail Enerji bakanı Joseph Paritzki ne demişti:

“Musul – hayfa Boru Hatt için Suriye işgal edilmeli!”

Sayfa 104: Alman Die Welt gazetesi gelinen durumu özetlemiştir:

“Suriye’deki kaos, Türkiye’nin mülteci kriziyle sarsılmasına yol açacaktır. Bundan daha önemlisi Suriye’de yaşanacak bir rejim değişikliğini PKK’nın gücünü artıracak, Kürt otonom bölgesinin kurulmasını sağlayacaktır.”

Sayfa 139: Adım 1: 1991’de “Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı” kabul edildi!

Adım 2: 2003 Yaz’ında “İkiz Yasalar” kabul edildi.

Adım 3: 2006’da “Bölgesel kalkınma Ajansları” kuruldu!

OSMANLI NASIL BATTI

Bir başka açıdan…

Araştırmacı-yazar Ersal Yavi’nin, “Bir Ülke Nasıl Batırılır” başlıklı çalışmasından güncelliğini kaybetmemiş birkaç pasaj:

Mali problemleri dış borçlanmalar yoluyla çözümlemek, 1854 yılından itibaren Osmanlı İmparatorluğu’nun geleneksel ve başlıca mali politikası haline gelmişti… Dış borç taksitlerini ödemek ve diğer giderleri karşılamak için, yeni gelir kaynakları bulmak veya mevcut vergi sisteminde gelir artırıcı değişiklikler yapmak yerine, daha kolay olan dış borçlanma yolu seçiliyordu.

Her yeni dış borçlanmaya bir gelir kaynağı karşılık gösterildiğinden, iç gelir kaynakları üzerinde yabancı etkisi artmış, yabancı kökenli kuruluşlar kurularak ‘Düyun-u Umumiye’ (Genel Borçlar) ve ‘Tütün Reji İdaresi’ gibi, en verimli devlet gelirlerinin yönetimi yabancılara terk edilmişti.

1854 ile 1874 arasında 15 borçlanma operasyonu yapıldı; bunlar sırasıyla şöyleydi:

1 – Yüzde 6 faizli 1854 Borçlanması: İngiltere ve Fransa’nın desteği ile 24.8.1854 günü Londra’da ‘Palmer Ortakları’ ve Paris’te ‘Goldschmid ve Ortakları’ ile ilk dış istikraz mukavelesi yapıldı. ‘Mısır Vergisi’ diye anılan yıllık 60 bin kise altın (300 bin Osmanlı lirası) devlet geliri, borcun ödenmesi bitinceye kadar 33 yıl, iki yabancı ortaklığa devredilmiş oluyordu.

2 – Yüzde 4 faizli 1855 Borçlanması!

3 – Yüzde 6 faizli 1858 Borçlanması: İngiltere’de bulunan ‘Dent’ ve ‘Palmer’ adlı müesseselerle yüzde 6 faizli ve 33 yıl vadeli 5 milyon İngiliz lirası tutarında dış borç mukavelesi, imzalandı. Borçlanmaya teminat olarak, İstanbul’un gümrük ve oktuvra gelirleri gösterildi.

4 – Yüzde 6 faizli Mires Borçlanması: Avrupa piyasasında kötü tanınan Mires adındaki bir bankerle istikraz mukavelesi imzalandı. 400 milyon frank tutarındaki borçlanma yüzde 6 faizli ve 36 yıl vadeliydi.

5 – Yüzde 6 faizli 1862 Borçlanması!

6 – Yüzde 6 faizli 1863 Borçlanması

PİYASA (KOMPLO) DARBE’Sİ

Hal böyleyken…

AKP’nin geliş süreç’inde kanlı canlı herkesin gözü önünde yaşanan “Arjantin vak’ası”?!

3 Ağustos 2003 tarihli The Washington Post Gazetesi’nde yayınlanan ‘Arjantin kendi kendine çökmedi!’ başlıklı makaleden, çarpıcı birkaç satır:

“Yatırım bankacıları, analistler ve Hazine kağıdı alıp satanlar, ülkenin geleceğine dair coşkuyu pompaladılar ve sonuç felaket oldu. Büyük menkul kıymet şirketleri, 1991-2001 arasında, Arjantin Hazine kağıtlarından 1 milyar dolar civarında komisyon kazandı. Ülke ekonomisiyle ilgili en iyimser ve en etkili raporları yazanlar da aynı şirketlerdi!..”

‘Wall Street’in; ortak fon ve emeklilik fonu yöneticilerinin performansına dair değerlendirme sistemi, tuhaf bir biçimde, en büyük borca sahip olan yükselen piyasalara yatırımı özendiriyordu. Ve 90’lar boyunca Arjantin, bu listede bir numaraydı. Wall Street’ten yayılan iyimserlik ve para akışı, Arjantin hükümetini daha fazla Hazine kağıdını piyasaya sürmeye teşvik etti. Böylece borçlar, felakete sebep olacak bir düzeye ulaştı!..’

Kaldı ki, Citibank, Arjantin’den en büyük kârı elde eden ABD tekellerinden biriydi!..

Bankaya bağlı Goldman & Sachs tarafından 1996’da hazırlanan raporda, Arjantin ve diğer Latin Amerika ülkeleri ‘Bravo Yeni Dünya’ başlığı altında yer alıyordu…

Raporda; emekçileri sefalete sürükleyen Başbakan Carlos Menem’in politikaları destekleniyor, ‘1 dolar eşittir 1 pezo’ sistemini getiren konvertibilite göklere çıkarılıyordu.
Ama adına ‘piyasalar’ denilen soygun mekanizması, büyük fırtınayı koparmak için bir bahane bekliyordu…

O bahaneyi bulmakta da gecikmediler!..

Aranan fırsat, Kasım 2000’de, Fernando de la Rua Hükümeti içindeki bir anlaşmazlık sonucu ortaya çıktı!..

Sıcak para hızla ülkeden çekildi, faizler tavana vurdu!

IMF’nin ‘yardım’ olarak verdiği 14 milyar dolar borç, gidişatı değiştirmedi.
Birkaç ay sonra yabancı kreditörler, Arjantin kağıdı almak için ABD Hazinesi’nin verdiğinden 10.5 puan daha fazla faiz talep ediyorlardı.

Ülke çok riskli hale gelmişti!..

Bu talep, borç ve faiz yükünün daha da artmasından başka bir anlama gelmiyordu.

DÖNENCE

Ve…

Son olarak…

(Dönemin) Arjantin Ekonomi Bakanı Roberto Lavagna, fırtına öncesi sessizliği şu kelimelerle dile getiriyor:

‘Gelişmekte olan ülkeler için en kötü dönem, mali piyasaların en çok likiditeye sahip olduğu dönemdir.’

Arjantin’de de o dönemde ‘sistem içinde kaynağı belli olmayan 6 milyar dolar’ para vardı!..
Enflasyon oranı da eksi 2 idi.

Demem o ki:

Dünya yuvarlak ve de dönmeye devam ediyor.

Demem şu ki:

Ak Parti’nin başlangıcında, “1 milyar dolar”la açılan ve de “at pazarlığı” diye başlıklanan parantez, 2 milyar dolar çerçevesinde kapanırsa ne olur, Türkiye’de neler yaşanır?!

Ezcümle:
“Alın aslan tutar, küçin sıçgan tutmaz!”

“Al hile ile aslan tutulur, güç ile fare / sıçan tutulmaz.”

Atasözü

Nokta.

24 Nisan 2018
Hayrullah Mahmud