Los Angeles’ta Bir Avuç Dolusu Türk. Mahmut Ekenel yazdı.
Los Angeles’ta Bir Avuç Dolusu Türk
İlk defa gitmiyordum Sunset caddesi üzerindeki çok meşhur bir konser klübüne. Daha önce birkaç meşhur müzik grubunu dinlemiştim orda. Ama bu sefer bambaşka duygular içindeydim. Viper Room duvarlarında Türkçe melodiler yankılandıkça, darbukanın sesi duvarları aşıp Sunset caddesi boyunca yol aldıkça mutluluktan kalbim yerine sığmıyordu. Konser boyunca bakındım etrafıma. Onlarca Türk’ün arasında onlarca da yabancı vardı. Yüzler gülüyor, dudaklar Türkçe şarkılara eşlik ediyor, eller dans etmek için kalkıyordu. Dört tane Türk genciydi bu grubun elemanları; twenty7 adları. Ne güzeldi onlarca Türk’ün bir Türk grubunu dinlemek için Sunset caddesini işgal etmesi, konser çıkışı Sunset caddesini Türkçe sohbetlerle inletmesi, kakahalarla süslemesi.
Konser çıkışı ışıl ışıl parlayan Sunset caddesi üzerinde Türklerle sohbet ederken gurbet ellerinde olduğumu unutuyor, sanki Türkiye’de evimde hissediyordum kendimi. Arabama doğru gitmek için Sunset’in karanlık arka caddesine döndüğüm zaman ise gerçek bütün açıklığıyla ve soğukluğuyla beliriyordu gözlerimin önünde. Onsekiz milyon insanın yaşadığı devasa bir şehirde bir avuç dolusu Türk olduğumuz gerçeği çöküyordu tonlarca ağırlığıyla gönlümün derinliklerine.
Her ayın ilk perşembe akşamı Los Angeles’ın farklı bir mekanında buluşuyor Los Angeles’li Türkler. Buluştuğumuz yerlerin isimlerini saysam imrenirsiniz bizlere. Son iki yıldır hiç kaçırmadım bu buluşmaları. Aynı şehri paylaştığım Türklere bir merhaba demeyi, onlarla birazcık olsun Los Angeles’ın çok ama çok nezih yerlerinde Türkçe sohbet etmeyi kendime hep bir borç bildim. Artık benim için bir alışkanlık oldu. Her toplantıdan sonra bakıyorum etrafa son bir kez mutlu bir yüzle; ve hep aynı hikayeyi hatırlatıyorum kendime. On tane ağaç dalını tek tek kırmak çok kolaydır; bu on ağaç dalını birbirine bağlayıp kırmak ise çok zor. Dediğim gibi, onsekiz milyon insanın yaşadığı bu şehirde bir avuç dolusuyuz, tek tek kaldık mı çok kolay kırılırız. Bizleri biraraya getirip birbirimize bağlayan tüm gönüllülere çok teşekkür ederim.
Mahmut Ekenel
